It's a beautiful day

“Je moet hooien als de zon schijnt”, dus profiteren we vandaag opnieuw van het mooie weer door een rondje te gaan fietsen. We hebben de hele dag de tijd, omdat we voor de komende nachten wel een onderkomen hebben geboekt. Na het ontbijt pakken we ons boeltje in en verzetten de auto naar een gratis parkeerplaats (we blijven Nederlanders, hè). We doen een paar inkopen voor de lunch en stijgen op ons stalen ros.

Bij de Tourist Information hebben we een fiets- en wandelkaart meegekregen van de omgeving. Vanuit Thisted fietsen we langs de Thisted Bredning en Lønnerup Fjord via het dorpje Sennels en verschillende gehuchtjes naar Østerild. Het water maakt deel uit van het Lim Fjord, dat doorloopt tot aan Aalborg. We rijden in een glooiend landschap over boerenlandweggetjes, langs stille boerderijen en tussen goudgele korenvelden door. Om de Lønnerup Fjord te kunnen passeren, moeten we over een smalle dam. Dit fjord is een natuurreservaat. Als we er even van de fiets stappen horen en zien we er allerlei vogels zwemmen, baden, duiken en vliegen.

Bij de kerk in Østerild staan picknickbankjes, waarvan we er een gebruiken voor de meegebrachte lunch. In het algemeen zien we onderweg vrij veel parkeerplaatsen of pleintjes met picknickbanken. Vaak ook nog vergezeld van een openbaar toilet; altijd handig voor een zeikerd zoals ik.
Deels via een paar andere binnenwegen fietsen we terug naar Thisted.

Eigenlijk wil ik de Margrietroute dwars door Jutland richting Aalborg nemen. Maar we zijn allebei vermoeid en besluiten toch maar de snelste weg naar de stad te rijden. Via de stadjes Skive en Hobro komen we aan het einde van de middag in Aalborg aan. We zitten er midden in de stad.

We hebben een kamer geboekt in hotel Phønix, met een queensize bed. Bij aankomst blijkt de size alléén geschikt voor de queen. En aangezien de king niet op het matje wil slapen, boeken we een upgrade naar een groter bed en daardoor hebben we ook een iets grotere kamer.

Aalborg is een studentenstad én er zijn vele toeristen, dus aan eettentjes geen gebrek. Een paar straatjes verwijderd van ons hotel ligt zelfs een echt horecaplein met verschillende eetgelegenheden. Dit zijn we nog niet eerder tegengekomen. De terrassen zitten vol, maar we vinden nog een vrij tafeltje en kiezen een burrito met salade als avondmaal. Voor een toetje is geen plek meer, dus als we ons bordje leeg hebben wandelen we terug naar het hotel.

Ik ga even languit op bed liggen, met de bedoeling om later nog een verslagje te schrijven. Maar omdat je dit gisteren niet hebt kunnen lezen, weet je dat dat niet meer gelukt is. Ondanks de drukte van de binnenstad, de straat die af en toe op een racebaan lijkt, schreeuwende dronkenmannen in de late nacht en de warmte die door het raam naar binnen dwarrelt lukt het mij prima om te slapen.
Vakantie is afzien ;-)