Op fietse

Ik bedacht het ‘thema’ vandaag maar eens door te zetten. Eens kijken of ik voor iedere dag een liedje kan bedenken.

Na het ontbijt drinken we nog een tweede kop thee op ons balkonnetje. Vanaf driehoog kijken we de straat in, een straat waarin niet zoveel gebeurt. Terwijl we toch midden in het centrum zitten.
Om een uur of tien zetten we de fietsen achterop de auto en rijden naar het stadje Ringkøbing aan de noordkant van de Ringkøbing Fjord. Op de parkeerplaats aan de haven tuigen we onze fietsen op en zetten koers naar Søndervig.

Al vrij snel besluiten we af te slaan van de drukke doorgaande weg richting water, waar een wit kerkje uitkijkt over het fjord. Toevallig zien we een paar fietsers rijden en er blijkt een mooi fietspad langs het water te voeren: Fjorden Rundt. Dat pad gaan we volgen en we fietsen tussen korenvelden aan de ene kant en moerasland en water aan de andere kant richting de kust. We fietsen steeds in grote zwermen vliegjes. Wel hinderlijk, maar ze prikken niet gelukkig.
Door dit pad snijden we een stukje van het fjord af, waardoor we voorbij Søndervig weer op de weg uitkomen. Daarom rijden we eerst door naar Hvide Sande.

Maar zoals het een ‘echte Bolle’*1 betaamt besluit ik dat we weer afslaan, nu naar de vuurtoren Lyngvig Fyr. Dit is de hoogstgelegen vuurtoren van Denemarken. De toren is 38 m. hoog en het licht kan vanuit zee tot wel 40 km. uit de kust gezien worden. In het cafeetje aan de voet van de vuurtoren drinken we een kop thee en slaan we nog wat koud water in voor onderweg. We hebben dan ondertussen al gezien, dat de lange-afstands-fietsroute nr. 1 - Vestkystruten hier langskomt. Een pad met veel joeptiedoes*2, los zand en grit. Het vereist soms wat stuurmanskunst en flink doortrappen om op de fiets te blijven zitten.

Aangezien wij geen fietskaarten hebben, moeten we het een beetje hebben van ons improvisatietalent en toevallige ontdekkingen. Maar ook daarmee komen we aan in Hvide Sande.
Het fjord wordt van de zee gescheiden door Holmsland Kit. Een landtong van circa 35 km lang en 1 km breed. De enige waterverbinding tussen de zee en het fjord is een kanaal bij Hvide Sande.
Aan het kanaal lunchen we in een kiosk. We hadden eigenlijk willen picknicken, maar kwamen geen winkel tegen. Daarom draaien we het maar om en nemen we straks iets te eten mee voor op ons balkon.

We rijden hetzelfde pad terug, zoals we gekomen zijn. Dwars door de duinen tussen vakantiehuisjes en campings door. Op de campings zien we enige bedrijvigheid, bij de vakantiehuisjes is het opvallend rustig. Wij denken dat de mensen hier graag op zichzelf zijn?
Voorbij de vuurtoren is het nog ruim elf kilometer naar Søndervig. Ook dit stuk bevat de nodige hobbels door het duinlandschap. Zo af en toe passeren we een tegenligger en verder hebben we gezelschap van vogeltjes en vlinders.

Søndervig staat in de ‘pittoreske plaatsjes top 15’ en daarom had ik hem aangestreept op de kaart om te bezoeken. Ik denk dat ‘ie op plek 16 stond? Volgens ons valt de plaats in de categorie dertien in een dozijn badplaatsje. Ok: er staat een redelijk authentiek hotelletje met een paar fraaie huizen er om heen. Kortom: ik ben benieuwd naar de andere plaatsjes van de lijst!?
Maar, pittoresk of niet, ze hebben er terrassen. Even uitrusten en opladen met een pot thee voor de laatste etappe.

Terug in Ringkøbing hebben we er een goeie 52 km. opzitten. Voor mij meer dan genoeg en ik ben blij dat ik morgen niet weer hoef te fietsen. Een fietsvakantie is voor ons niet weggelegd: geen ambitie én geen conditie.
We hebben nog even wat boodschapjes gedaan en rijden daarna terug naar Herning. Op het balkon is het flink zweten, want we zitten pal in de zon. Maar met 28°C zullen we maar niet klagen, gezien de berichten uit Nederland over het weer.
Het carillon hier vlakbij laat om 22:10 uur nog een wijsje horen. Rare tijd?


*1: Ik zeg altijd van mezelf dat ik geen echte ben ;-)
*2: Hobbels, richels, heuveltjes waar je niet te hard over heen moet rijden anders begeven je schokdempers het.