Those were the days - Reisverslag uit Sabro, Denemarken van Jeanette Bolle - WaarBenJij.nu Those were the days - Reisverslag uit Sabro, Denemarken van Jeanette Bolle - WaarBenJij.nu

Those were the days

Door: Jeanette

Blijf op de hoogte en volg Jeanette

30 Juli 2019 | Denemarken, Sabro

Aarhus ligt op zo’n 15 kilometer van het hotel. Eigenlijk willen we die afstand vanmorgen gewoon per fiets overbruggen. Ware het niet dat … De weersvooruitzichten zijn niet al te best voor vandaag. Het is al bewolkt als we opstaan. Er wordt voor rond de middag regen en onweer voorspeld. Nou net niet de ideale omstandigheden om in onbekend terrein te gaan fietsen.

Tegen de tijd dat we vertrekken schijnt inmiddels de zon en de temperatuur is ook al opgelopen. Het plan is om in het centrum van Aarhus wat rond te kijken, maar ik wil graag naar het openluchtmuseum. Iedere vakantie moet die er toch wel inzitten. Ik vind het leuk om in zo’n museum rond te kijken, Fons wat minder, die vindt het allemaal “dezelfde ouwe meuk”.
‘Den Gamle By’ is gevestigd (op huisnr. 2) aan dezelfde weg als het hotel (huisnr. 780), dus heel erg moeilijk te vinden is het niet. Gewoon de weg uitrijden.
Alle parkeerplaatsen van het museum zijn al bezet als wij rond half elf aankomen. We parkeren daarom in de wijk ernaast. Het zal een voorbode blijken te zijn van de drukte in het openluchtmuseum zelf.

Het is in sommige delen aansluiten in de colonne die door de straatjes en huisjes van het museum trekt. Dan moeten we maar even wat meer geduld hebben. Vanwege het vakantieseizoen lopen er vele medewerkers in historische kostuums rond en er worden allerlei rollenspelen opgevoerd. Dat maakt de entourage extra levendig.
Het museum is onderverdeeld in drie tijdsperioden: 1864, 1927 en 1974. Dat laatste tijdperk vindt Fons te confronterend: “Ik ben al oud, want ik zie mijn eigen jeugd terug in een museum! Dat hadden wij thuis ook en bij ons oma zag het er ook zo uit.”

Na een paar uur rond dwalen rijden we door naar de stad. Bij Dokk1 aan de haven willen we de auto parkeren. Het blijkt een volautomatische parkeergarage te zijn, met ruimte voor 1.000 voertuigen. Het is daarmee de grootste automatische parking in Europa. Enigszins argwanend geven wij de auto over aan de techniek.
Ik parkeer de auto in een van de 20 liftcabines. Na het scannen van de creditcard wordt de cabine gesloten en verdwijnt de auto in de krochten van de parking. De auto vindt het niet leuk en activeert het alarm. Het systeem zet de auto weg op een vrije plaats. Als we na 2½ uur terugkomen en afrekenen, komt de auto in dezelfde cabine weer omhoog en kunnen we instappen en wegrijden. Als wij hem aan zien komen, is het alarm nog steeds óf alweer in werking. Hopelijk werkt er niemand onder de grond in de parking of heeft hij (m/v) een goede gehoorbescherming tegen al die hysterische auto’s.

We slenteren wat door de stad en bezoeken de twee kerken. Eerst de Domkirke op het plein. Het schip van de kerk overspant bijna 100 m.; daarmee is het de langste kathedraal van Denemarken. Het orgel met bijna 6.000 pijpen wordt momenteel gerestaureerd om hem o.a. zijn oorspronkelijke klankkleur terug te geven. Daardoor staat de achterzijde van de kerk in de steigers. Maar er blijft genoeg moois over om te bekijken.

Een paar straatjes verderop staat de Vor Frue Kirke – Onze Lieve Vrouwekerk. Dit is een complex van drie kerken in een voormalig dominicanenklooster. Het oudste deel is een 11e-eeuwse crypte met een replica van een vroeg kruisbeeld van Christus met Vikingvlechten. Omdat er slechts een paar kaarsje branden, heb ik dat niet kunnen checken, maar ik zal de Denen maar op hun blauwe ogen geloven. In de kerk zelf staat een 16e-eeuws houten altaar. Door een zijdeurtje komen we in de kloosterhof en de kleinere kloosterkapel, die vrij modern is ingericht.

Langs de oevers van de Åboulevarden strijken we neer voor een kop thee. Het is een gezellig straatje met veel terrassen. Even de tijd nemen om ongegeneerd mensen te kijken.
Teruggekomen bij de parking, een attractie op zich, zijn we in ‘angstige’ afwachting of we de auto terugkrijgen. Maar het systeem werkt als een tierelier en binnen een paar minuten staat de auto weer voor onze neus.

Onderweg naar Sabro stoppen we bij een restaurant om een hapje te eten. Inmiddels is het gaan regenen. Het rommelt de hele middag al zo af en toe, maar tot nu toe is echt onweer uitgebleven.
De avond brengen we al lezend c.q. tv-kijkend door: PSV verliest de wedstrijd in Bazel.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Jeanette

Actief sinds 22 Juni 2010
Verslag gelezen: 163
Totaal aantal bezoekers 128508

Voorgaande reizen:

26 Oktober 2019 - 03 November 2019

Praag

21 Juli 2019 - 09 Augustus 2019

På vejen igen (On the road again)

22 Juli 2018 - 10 Augustus 2018

地平線上の新しい冒険

13 Augustus 2017 - 31 Augustus 2017

Tervetuloa

12 Juni 2017 - 21 Juni 2017

Andiamo a Roma

18 Augustus 2016 - 07 September 2016

Mihin olemme menossa?

22 Juni 2016 - 02 Juli 2016

315,6 km2 eiland

31 Augustus 2015 - 11 September 2015

Ísland, hér komum við

15 Juni 2012 - 06 Juli 2012

Tropisch paradijs of donker oerwoud?

Landen bezocht: