De weg zelf is je bestemming (Confucius)

Half zeven in de ochtend: een vrolijk deuntje wekt de gasten in het guesthouse. Tenminste sommige dan, want Fons slaapt vrolijk door. We hadden zelf de wekker om zeven uur gezet, maar om kwart voor zeven gaan we ons maar opmaken voor een nieuwe dag.
Tussen half acht en acht uur wordt het ontbijt geserveerd. Japans ontbijt met soep, rijst, rauwkost, aardappelburgers, een soort paté en sinaasappel. De aardappelburgers zijn ter vervanging van de moten vis die ik op de andere tafels zie staan. In de keuken zijn ze niet vergeten, dat wij geen visliefhebbers zijn.

Na het ontbijt rollen we de bedden op en pakken we de tassen in. We hebben nog even een praatje gemaakt met de gastvrouw en we ondernemen de wandeling naar beneden. Het straatje is best stijl; de aandrang om de tas uit zichzelf naar beneden te laten rijden komt even in mij op. Maar vanwege de bochten lijkt het misschien toch niet zo’n goed idee.

De straten zijn verlaten en de winkeltjes niet open. Het is nog te vroeg voor de dagjesmensen en de gasten in de verschillende logementen die hier vannacht geslapen hebben zijn al vertrokken of maken zich op voor de reis.
Wij nemen de bus van kwart voor tien terug van Magome naar Nakatsugawa. Daar stappen we om 10:49 uur op de trein naar Matsumoto. Bij een bakkerswinkel halen we een paar broodjes voor de lunch en bij de FamilyMart iets om erbij te drinken. In het busstation hebben we tijd om even te eten, voordat om 13:05 de bus vertrekt naar Takayama. Hier arriveren we rond tien over half vier bij het busstation. We informeren bij het toeristinformatiepunt naar de bustijden voor morgen en overmorgen. En vinden uit, dat de shuttlebus van het hotel om o.a. half vijf aan de andere kant van het station vertrekt.
De shuttlebus brengt ons naar het hotel, waar we inchecken en de bonnetjes krijgen voor het diner van vanavond en het ontbijt voor morgenvroeg.

Takayama (高山市) is een stad in de prefectuur Gifu op het eiland Honshu in Japan. De stad heeft een oppervlakte van 2.179,67 km² en eind 2008 ruim 94.000 inwoners. Qua oppervlak is Takayama de grootste stad van Japan. De dichtheid van 43,3 inwoners/km² is sterk vertekend doordat 92% van het bergachtige oppervlak bedekt is met bos.
Takayama ligt in een keteldal, centraal in de Hida-regio. Om het van de andere Takayamas te onderscheiden wordt de stad wel Hida-Takayama genoemd. De stad ligt aan de oever van de rivier Miyagawa.

Bovenstaand de introductie van de stad gevonden op Wikipedia. Zelf kunnen we er niets van vertellen, omdat we pas laat op de plek van bestemming arriveren. En aangezien we ver buiten het centrum aan de rand van de stad verblijven, besluiten we om geen poging meer te ondernemen nog iets van het historische centrum te gaan ontdekken. We zetten een kop thee op de hotelkamer en ik ga nog een poosje lezen voordat we aan het diner gaan. Het is tenslotte vakantie.
Ondanks dat we hier ter plekke niet veel zullen zien, is het geen verloren dag geweest. De reis hiernaartoe door de groene bergen was zeker de moeite waard.

Nu ik toch niet zoveel te vertellen heb, kan ik wel iets uit de doeken doen over de stoelgang hier in Japan. Dat is op zich ook wel een avontuur. Normaal gesproken is het niet echt een onderwerp waar je in alle openheid over praat, maar in dit geval wil ik het jullie niet onthouden.
De toiletten zijn hier over het algemeen erg schoon. Je hebt hier soms hurktoiletten, maar meestal zittoiletten, zoals wij die kennen. Dat wil zeggen, hier hebben ze er in de meeste gevallen een extra dimensie aan toegevoegd.
De toiletbril is verwarmd; soms staat de temperatuur zo hoog, dat je je billen zou verbranden.
Er zijn verschillende spoelsystemen geïntegreerd voor je edele delen: voorkant of achterkant.
Wanneer je bij het ontlasten te veel geluid dreigt te produceren, kun je een spoelgeluid af laten spelen, zodat een gebruiker in het toilet naast je je gereutel niet kan horen. Soms staat een toilet zo ingesteld, dat het geluid al begint zodra je gaat zitten.

Het valt ons trouwens op dat de gehele openbare ruimte heel schoon is. Daarnaast zie je bijna geen afvalbakken. Je wordt haast gedwongen je afval met je mee te nemen.

Het diner in het hotel is in buffetstijl. In de eetzaal zijn we de enige niet-Japanners.
Fons gaat de onse (warm bad) in en ik val met mijn boek in slaap. Ik word wakker als hij terug komt en typ dan nog even dit verslagje voor jullie.