Eerste indruk

Eindhoven Airport is voorzien van een nieuwe laag asfalt op de start- en landingsbaan. Omdat ze vorige week keurig volgens planning klaar waren, kunnen wij nu dus heel handig vanuit onze achtertuin opstijgen naar onze vakantiebestemming voor de komende tien dagen: de eilanden Malta en Gozo.
Ryanair doet wat het belooft: keurig op tijd landen we om vijf over één op de internationale luchthaven van Malta; qua grootte te vergelijken met Eindhoven Airport. Onder trompetgeschal taxiën we naar het luchthavengebouw. Omdat er verder geen vliegtuigen zijn geland, ligt de bagage al snel op de band en lopen we via de douane ‘nothing to declare’ naar buiten.
Nog even het papierwerk bij Budget Car Rental afhandelen en dan kunnen we op pad. Ware het niet dat de door ons bestelde auto, een Ford Fiësta, niet op de luchthaven staat. We moeten een half uurtje wachten, maar dan komen ze zich met een gevulde autotransporter melden. Ondertussen een geïmproviseerde lunch genuttigd: van thuis uit meegebrachte hardgekookte eieren en een flesje fris uit de automaat.

Vele machten hebben geregeerd over Malta, maar niets heeft zo’n stempel gedrukt als de 160 jaar dat de Britten hier heer en meester waren. Ze bepalen de economie, politiek en cultuur van Malta als geen andere koloniale macht ooit heeft gedaan. En dus … rijden we links!
Vanaf de luchthaven rijden we het dorpje Luqa in. Was niet de bedoeling, maar we moeten daar in de loop van de week nog even naar terug. De pracht en praal komt je op iedere straathoek rond de kerk tegemoet. Dat willen we nog eens nauwkeuriger bekijken.
Malta is maar 246 km2 groot, met een kustlengte van 137 km. Tegen de tijd dat we weten hoe we naar een volgend plaatsje moeten rijden, het Maltees vergt enige studie, zijn we er al weer voorbij. Maar uiteindelijk bereiken we onze eerste bestemming Qawra (spreek uit: Aura) en Bugibba (spreek uit: Boedsjibba) aan de San Pawl il-Baħar (St. Paul’s Bay). Het Park Lane Hotel in de Triq il-Maskli is voor de komende dagen onze uitvalsbasis. Vanaf ons balkonnetje op drie hoog hebben we zicht op het straatleven. Het is niet zo heftig als een eindje verderop langs de boulevard, maar er is genoeg leven in de brouwerij.

Omdat we een fatsoenlijke lunch hebben gemist eten we maar een beetje op tijd ons avondeten. Daarna slaat de vermoeidheid / verkoudheid toe en met hoofdpijn duik ik al vroeg mijn bed in. Morgen: nieuwe ronde, nieuwe kansen.