Kris kras

Gelukkig hebben we niet wakker gelegen van onze ervaring van gisteren met Masri. Na een goede nachtrust zijn we een beetje bijtijds opgestaan. We hadden geen WiFi op de kamer, dus Fons kon de krant niet lezen. Bij het ontbijt scannen we de Social Media; geen rampen of ander ongeluk, zodat we met een gerust hart op pad kunnen voor een dagje sightseeing op het eiland Gozo. De afstanden tussen de plaatsjes zijn nog korter dan op Malta. En omdat de bewegwijzering ook nog te wensen overlaat (of wij niet uit onze doppen kijken, dat kan natuurlijk ook), raken we nogal eens van het padje. Staan we ineens in een dorp verder, dan dat we gepland hadden. Dat houdt het reizen op zo’n klein eilandje een beetje spannend 

Eerste stop is Rambla Bay. Ons boekje zegt er het volgende over: “Ingeklemd tussen tafelbergen en velden, ver van de drukte van het verkeer, ligt hier een breed strand met prachtig fijn zand.”
Ik had het bijna zelf kunnen verzinnen, behalve dat van die tafelbergen. Alles is relatief, maar volgens mij hebben ze slechts het predicaat heuveltjes verdiend.

Het Mnarja-festival: de feestdag van de beide beschermheiligen van Malta, Petrus en Paulus, op 29 juni, behoort tot de belangrijkste feesten op het eiland.
Dorpen en steden zijn getooid in de kleuren van hun beschermheilige*, versiering hangt in de straten, vlaggen en banieren wapperen overal. Vaak hele grote vlaggenmasten, die hoog boven de daken uit torenen. Met de wind van vandaag is het een gelukje wanneer de mast niet breekt.
*De plaatselijke kerk is genoemd naar de beschermheilige van dienst. In aanloop naar de grote dag van morgen zagen we overal al pilaren, beelden en versierselen tevoorschijn komen rondom de kerken: werkelijk alles wordt uit de kast gehaald.
In Nadur hebben ze een St. Petrus én St. Pauluskerk. Op het plein voor de kerk staat een podium opgesteld (voor de notabelen van het dorp, denk ik). Voor de trappen van de kerk wordt een heel arsenaal aan vuurwerk opgesteld.
De hele kerk wordt gepoetst en gedweild. De zilveren altaarstukken zijn uit de kluis gehaald en opgewreven. Verse bloemenversieringen zijn neergezet rond de altaars.

Vanuit Nadur zetten we koers naar Qala of Ghajnsielem; wat we maar het eerst op de borden tegenkomen. We belanden echter in Xewkija (of all places). San Gwann Battista (St. Johannes de Doper voor intimi) heeft hier zijn onderkomen. De kerk wijkt sterk af van zijn soortgenoten op het eiland. Het is een enorme grote ronde kerk, maar erg sober van binnen. De vroegere kerk die hier stond is deels behouden gebleven en is nu een kapelletje in het geheel. De kerk was te klein geworden en in 1951 werd een begin gemaakt met de fundering van de nieuwe kerk. Na zo’n twintig jaar werd de nieuwe kerk voltooid.
Met de lift kunnen we naar boven om rondom de koepel over het kerkdak te lopen. Een mooi uitzicht, waarbij je het hele eiland kunt overzien. Via het wenteltrapje in de klokkentoren klim ik verder naar boven. Bovenin hangen vijf grote klokken. Met schrik bedenk ik dat het wel eens te laat kan zijn, om nog op tijd naar beneden te komen. Oftewel: het is een minuut voor half een. But always look on the bright side: om twaalf uur was het erger geweest. Met slechts een paar slagen wordt het halve uur afgekondigd.

Voor de lunch stoppen we in Marsalforn (dit keer volgens planning ). De kleine badplaats aan een brede baai is de tweede toeristenplaats op Gozo. Hierna lopen we over de brede promenade langs de baai tot aan het volgende dorp Qbajjar en weer terug uiteraard.
Met de auto gaan we op zoek naar het 12 m. hoge Christusbeeld dat hier op een heuveltje staat.

We nemen de kustweg langs Xwejni Bay. De bassins en laagtes in de rotsplateaus worden tot op de dag van vandaag gebruikt om op traditionele wijze zout te winnen uit zeewater.
Via Zebbug en Gashri vervolgen we onze weg. We rijden richting de Giordan Lighthouse; het laatste steile stuk moeten we te voet. Ook hiervandaan een prachtig uitzicht over de dorpjes, met als markante herkenningstekens de plaatselijke kerken en de citadel van Victoria.

De middag is al ver gevorderd als we de B&B gaan opzoeken, die we voor de komende twee nachten hebben geboekt. Mystic Flower wordt gerund door een jong stel. De inrichting is sober, maar alles ziet er netjes en verzorgd uit. De ontvangst is vriendelijk. We hebben een kleine kamer, met eigen badkamertje, maar er is een aangrenzende lounge en we kunnen zo doorlopen naar het balkon.
Even relaxen alvorens we naar het dorpsplein gaan voor het avondeten.

Morgen wordt in Għarb een processie gehouden ter ere van de Madonna (en St. Petrus en St. Paulus natuurlijk), met naderhand vuurwerk en disco. Vanavond wordt alvast een voorschotje genomen op het feest van morgen. De dorpsbewoners zitten aan lange tafels, die staan opgesteld naast de kerk, voor een gezamenlijke maaltijd, livemuziek en bingo. Als de schemering valt worden de lichtjes op de kerk ontstoken. Een kermisattractie is er niets bij (excuses voor de heiligschennis).