Il celeste tiramisù

Vanmorgen kregen we voor het eerst breakfast ‘aan huis’. We krijgen drie croissants met z’n tweeën en nog wat droge kuukskes en een paar cupjes jam. Thee en jus d’orange erbij en dat is het dan. Die derde croissant was alleen, omdat iemand anders zonder ontbijt de deur uit is gegaan.
De Italianen kennen blijkbaar geen ontbijtcultuur. Ze gaan de deur uit en drinken in een barretje snel een espresso of cappuccino. Vaak hebben ze hun kopje al leeg voordat ze het wisselgeld in handen krijgen. Een enkeling neemt iets meer tijd en eet er nog een croissant bij en leest een krantje. Vervolgens gaan ze naar werk, school of wat er die dag maar op hen wacht.
’s Lands wijs, ’s lands eer en daar kunnen we mee leven. Maar gezien de service in deze B&B snappen wij niet waar ze hun excellente beoordeling vandaan halen.
Van booking.com hangt er een bordje met het cijfer 9,3 (weliswaar toegekend in 2014) en een excellente beoordeling via tripadvisor.com (van 2015). Op de homepage van de website staat dat de B&B eigendom is van twee broers. Giulia presenteert zich als de eigenaar, maar is amper aanwezig. Degene die wij het meeste spreken is de poetsvrouw. Die is zeer vriendelijk en erg voor ons in de weer. Dus aan haar ligt het niet. Maar onze eindbeoordeling zal afwijken van het gemiddelde, vrees ik.

De metro brengt ons naar halte Spagna bij de Spaanse trappen. Van Antoinette en Ad kregen we voor vertrek nog een boekje met een zestal wandelingen door Rome. Vandaag gaan we wandeling 2 doen die Villa Borghese (park), het Piazza di Spagna en het Piazza del Popolo aandoet.
De route voert langs allerlei bezienswaardigheden en tevens door de PC Hooftstraat van Rome; Gucci, Prada, Armani …elke zichzelf respecterende Italiaanse modeontwerper vind je in deze wijk terug.

Als eerste beklimmen we de Spaanse trappen, die eigenlijk Frans zijn. In de 17e eeuw besloten de Franse eigenaren van Trinità dei Monti de kerk met de Piazza di Spagna te verbinden via een trap. De in 1726 voltooide trap combineert rechte lijnen, welvingen en terrassen tot een van de opvallendste symbolen van Rome.*
Boven aan de trappen de kerk Trinità dei Monti: een ongewone kerk. De Fransen stichtten de kerk in 1495. Maar Frans of Italiaans: rooms staat synoniem voor pracht en praal.
Terug naar beneden langs de Fontana della Barcaccia (door Bernini ontworpen fontein van een lek bootje). We bezoeken de Basilica di Sant’Andrea delle Fratte en de Basilica dei Sant’Ambrogio e Carlo. Onderweg eten we de legendarische Tiramisu van Bar Pompi in de Via della Croce; uitstekende tip van mijn nichtje Adriana.
We vervolgen onze route via het Mausoleo di Augusto: overwoekerd met onkruid, in de steigers, achter schotten, dus bijna niets van te zien.
Op het Piazza del Popolo even pas op de plaats met een flesje water in de schaduw, voordat we langs de kerk Santa Maria del Popolo de trappen opgaan naar het Villa Borghese. In deze kerk werd de eerste kardinaal vermoord in ‘Het Bernini Mysterie’ van Dan Brown. (Het boek is mee en de reden dat ik geen verslag geschreven heb op donderdag.)
We lopen door het park en maken nog wat foto’s van het uitzicht over Rome, voordat we terug gaan.

De metro is veel voller dan vanmorgen. Maar we hebben woensdag gezien dat er altijd nog meer mensen in kunnen, dus duwen we ook maar een beetje door voor een plekje. Als we teruglopen komen we langs Fast Food / Take away Kathmandu in de Via Buonarroti. Het ruikt er erg lekker en we besluiten daar vanavond te gaan eten. We sluiten af met een Italiaans ijsje en doen nog een rondje door het Giardini Piazza Vittorio. Een ontmoetingsplaats voor de families uit de buurt; bij gebrek aan een eigen tuin om in te zitten. Oudere echtparen op de bankjes, papa’s en mama’s met kleine kinderen in het speeltuintje, er wordt gevoetbald, gebasketbald en gedanst. Dan zien we ook het probleem waar de burgemeester van Rome mee in zijn maag zit: illegalen in alle uithoeken van het park.