De pratar här svenska
Door: Jeanette
Blijf op de hoogte en volg Jeanette
25 Augustus 2017 | Åland, Mariehamn
Even een paar feitjes over onze volgende reisbestemming met dank aan Wiki:
Åland is een Finse regio met verregaande autonomie. Het grondgebied valt samen met de gelijknamige eilandengroep de Ålandseilanden in de monding van de Botnische Golf, halverwege Zweden en Finland. Van de ruim 26.000 eilanden en scheren hebben er 6.757 een naam en zijn er zo'n 65 bewoond. Het inwonertal bedroeg eind 2014 ongeveer 29.000; ongeveer 40% daarvan woont in de hoofdstad Mariehamn. Åland heeft maar één klein stukje grens op land: op het onbewoonde eilandje Märket, dat voor de helft Zweeds grondgebied is. Åland is geheel Zweedstalig, het Zweeds is de enige officiële taal en communicatie met de Finse overheid geschiedt in het Zweeds. De provincie is gedemilitariseerd en de bewoners hoeven niet te voldoen aan de Finse dienstplicht.
Wij moeten ons uiterlijk een uur voor vertrek melden in de haven. Het vertrek staat gepland voor 8:15 uur. Daarom gaat de wekker al om 5:45 uur; rijkelijk vroeg voor de vakantie. Maar als je ergens wilt komen, kunt je er soms niet omheen. Het ontbijt is vanaf 6:30 uur beschikbaar, dus dat komt voor ons goed uit. Ik voel met niet zo geweldig vanmorgen en heb sowieso al een probleem met ontbijten in de vroege ochtend, dus eet ik een beetje yoghurt en draai twee croissantjes in een servetje voor later op de boot.
We staan in een parkeergarage twee blokken verderop en lopen al voor zeven uur met heel ons hebben en houden over straat. Het is nog geen tien minuten rijden en dus melden wij ons keurig netjes op tijd aan de haven. De boot is net leeg en er wordt nog druk gepoetst in de hutten. Maar voor ons is deze overtocht slechts 5½ uur en we hebben geen hut nodig. We zoeken een plekje in de pianobar waar comfortabele stoelen staan. Daar kunnen we het wel een poosje uithouden. Rond half twee arriveren in Mariehamn.
Bij Hotel Adlon aangekomen, dat uitkijkt over de ferryhaven, staat onze reservering niet in het systeem. De receptioniste heeft wel een idee wat er aan de hand is en belt even met een collega. Het blijkt dat we overgeboekt zijn naar een zusterhotel, omdat Adlon op zondag gesloten is. Hotel Pommern staat een paar straten verderop en is iets groter en vrij nieuw. We kunnen het gerust beschouwen als een upgrade en daar hebben we natuurlijk geen bezwaar tegen.
We lunchen ’s middags in de winkelstraat met een broodje en doen niet veel meer. ’s Avonds eten we een paar straten verderop bij Pizzeria Diablo.
Åland is een Finse regio met verregaande autonomie. Het grondgebied valt samen met de gelijknamige eilandengroep de Ålandseilanden in de monding van de Botnische Golf, halverwege Zweden en Finland. Van de ruim 26.000 eilanden en scheren hebben er 6.757 een naam en zijn er zo'n 65 bewoond. Het inwonertal bedroeg eind 2014 ongeveer 29.000; ongeveer 40% daarvan woont in de hoofdstad Mariehamn. Åland heeft maar één klein stukje grens op land: op het onbewoonde eilandje Märket, dat voor de helft Zweeds grondgebied is. Åland is geheel Zweedstalig, het Zweeds is de enige officiële taal en communicatie met de Finse overheid geschiedt in het Zweeds. De provincie is gedemilitariseerd en de bewoners hoeven niet te voldoen aan de Finse dienstplicht.
Wij moeten ons uiterlijk een uur voor vertrek melden in de haven. Het vertrek staat gepland voor 8:15 uur. Daarom gaat de wekker al om 5:45 uur; rijkelijk vroeg voor de vakantie. Maar als je ergens wilt komen, kunt je er soms niet omheen. Het ontbijt is vanaf 6:30 uur beschikbaar, dus dat komt voor ons goed uit. Ik voel met niet zo geweldig vanmorgen en heb sowieso al een probleem met ontbijten in de vroege ochtend, dus eet ik een beetje yoghurt en draai twee croissantjes in een servetje voor later op de boot.
We staan in een parkeergarage twee blokken verderop en lopen al voor zeven uur met heel ons hebben en houden over straat. Het is nog geen tien minuten rijden en dus melden wij ons keurig netjes op tijd aan de haven. De boot is net leeg en er wordt nog druk gepoetst in de hutten. Maar voor ons is deze overtocht slechts 5½ uur en we hebben geen hut nodig. We zoeken een plekje in de pianobar waar comfortabele stoelen staan. Daar kunnen we het wel een poosje uithouden. Rond half twee arriveren in Mariehamn.
Bij Hotel Adlon aangekomen, dat uitkijkt over de ferryhaven, staat onze reservering niet in het systeem. De receptioniste heeft wel een idee wat er aan de hand is en belt even met een collega. Het blijkt dat we overgeboekt zijn naar een zusterhotel, omdat Adlon op zondag gesloten is. Hotel Pommern staat een paar straten verderop en is iets groter en vrij nieuw. We kunnen het gerust beschouwen als een upgrade en daar hebben we natuurlijk geen bezwaar tegen.
We lunchen ’s middags in de winkelstraat met een broodje en doen niet veel meer. ’s Avonds eten we een paar straten verderop bij Pizzeria Diablo.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
