If you don't like the weather, wait for 5 minutes!

Dyrhólaey in de ochtend. Flinke wind en een miezerregentje als we vertrekken bij het hotel. Droog en zelfs een waterig zonnetje als we over het zuidelijkste puntje van IJsland lopen. Bij de vuurtoren heb je een goed zicht op het gat in de kaap, waar je zelfs met een boot doorheen kunt varen.
In souvenirwinkels zie je T-shirts hangen met de tekst (vrij vertaald): “Als het weer in IJsland je niet aanstaat, wacht dan gewoon vijf minuten!” Dat gegeven gaan we vandaag nog vaak meemaken. Dan weer zon en dan weer regen. Het waait soms zo hard, dat we onderweg watervallen zien die niet vallen, maar wegwaaien.

Om bij Skógafoss te komen volgen we weg nr. 1 maar weer eens. Dit is de rondweg en wij doen een rondje IJsland; dus op zich logisch. Skógafoss behoort met een hoogte van 60 m tot een van de grootste op IJsland. Volgens een oude legende heeft de kolonist Þrasi een kist met goud onder de waterval verborgen. Er is vaak naar gezocht, maar tot nu toe zonder resultaat.

Er staan vandaag nog meer watervallen op het programma. Seljalandsfoss is een waterval aan de voet van de Eyjafjallajökull. Dit is de vulkaan, die in 2010 voor zoveel ongemak zorgde met zijn uitbarsting na 200 jaar rust.
Naast de Seljalandsfoss liggen nog een paar kleinere watervallen, waarvan de laatste in het rijtje, de Gljúfrafoss toch wel bijzonder is. In een kleine kloof, het lijkt bijna een grot, stort deze waterval naar beneden. Via stapstenen in het water kun je er vlak bij komen.

Met het zicht op de watervallen proberen we te picknicken. Omdat het nog steeds flink waait, moeten we soms halsbrekende toeren uithalen om alles op tafel te houden. Heb je alles beet, waait je kaas weer van je brood. Het enige dat we kwijt zijn is het dekseltje van de boter. Maar dat ging ook zo hard, dat er achter aan hollen geen enkele zin had. Normaal gesproken probeer ik de rommel achter mijn kont op te ruimen, maar het dekseltje heb ik niet meer terug gezien. Regelmatig zag ik blikken van mensen van: die zijn niet goed wijs om hier te gaan zitten picknicken. Dat zijn we misschien ook niet, maar als het zonnetje schijnt moet je er van genieten. Over vijf minuten kan het immers weer anders zijn ;-)

Voor morgen, onze laatste volle dag in IJsland, staat de ‘Gouden route’ op het programma. Onze slaapplaats van vannacht, Laugarvatn, ligt op deze route. Op onze rit daar naar toe komen we alvast langs een van de punten die in ons boekje beschreven staat: Skálholt. Dat pakken we vandaag dus maar mee. In Skálholt was tot 1796 een van de twee bisschopszetels van IJsland gevestigd. In 1550 werd na de reformatie de laatste katholieke aartsbisschop Jón Arason hier onthoofd, samen met zijn twee zonen. Tegenwoordig staat er een moderne kathedraal.

Voor vandaag hebben wij een appartement besproken: Golden Circle Apartments. Omdat we nu over een keukentje beschikken, besluit ik ons noodrantsoen aan te spreken voor het avondeten. De eerste dag hadden we wat houdbare spulletjes gekocht om te kunnen koken, voor het geval we ingesneeuwd zouden raken of als we in de middle of nowhere zouden zitten of voor altijd handig om bij je te hebben.

Laugarvatn is de naam van zowel een meer als een dorp. In en langs het meer bevinden zich warme bronnen. Aan het meer is ook een kleine spa ‘Fontana’ met Finse sauna, stoomsauna’s van 38°, 51° en 63° en warme baden van 32°, 34°, 38-40° en 39-40°. Het warme water en de stoom komen uit nabijgelegen natuurlijke bronnen. Er is ook gelegenheid om in het meer te badderen. Jullie snappen natuurlijk wel, dat wij dat allemaal ‘moesten’ uitproberen.

Tot morgen: nog (maar) één dagje te gaan.