Een dagje op zee

Als je pas om half drie (ik reken alvast maar met de Finse tijd) in je kooi ligt, is uitslapen wel fijn. En aangezien het verblijf op de boot nog lang genoeg duurt, maakt een uurtje langer slapen ook niet veel uit. We slapen in een binnenhut. Geen daglicht, dus geen flauw benul van tijd. En door alle geluiden van de boot hoor je ook niet veel gestommel van de buren. Om kwart over tien staan we op. Omdat iedereen aan boord laat naar bed is gegaan, is er geen ontbijtbuffet maar een brunchbuffet van tien tot een uur. Daarom naast broodjes, yoghurt met muesli en fruit of pancakes, ook warme gerechten en pudding en cake toe. Dat laatste bewaar ik maar tot vanavond.

Het lijkt niet zo druk te zijn aan boord, maar misschien slapen de meeste mensen nog. Fons gaat een bezoekje brengen aan de sauna. Ik ga met wat lectuur het zonnetje op zoeken. Dat zonnetje doet zijn best maar moet zijn warmte door de grijze bewolking heen zien te stralen. Er staat een flinke bries, maar het is niet echt koud op het bovenste dek. Ik probeer me wat liedteksten van de musical eigen te maken, die ik bij thuiskomst uit mijn hoofd wil kennen. Deze heb ik pas in latere instantie toebedeeld gekregen als ondersteunende coulissenzang en ik heb er nog niet zo veel tijd ingestoken. Maar als het echt niet lukt om ze voor eind september te kennen, dan kan ik altijd nog de partituur erbij houden; ziet toch niemand.

Als ik begin af te koelen verkas ik naar een dek lager. De pas aangeschafte e-reader heeft al goed dienst gedaan en ik ga verder in het boek waar ik mee bezig ben: het eerste deel van ‘De Aardkinderen – De stam van de Holebeer’, geschreven door Jean M. Auel. De serie heb ik al eens gelezen, jaren terug, dus het verhaal is als nieuw. En een goed tijdverdrijf tijdens de 29 uur durende overtocht naar Helsinki.

De Finnlady begint in de loop van de middag wat meer te deinen. Het valt niet mee om nog volledig recht te lopen. Oppassen dus dat alles op je bord blijft liggen, als je van het dinerbuffet naar je tafel loopt.
Tijdens het avondeten is de lucht grijs, maar tegen acht uur krijgen we een mooie zonsondergang te zien boven het vasteland van Zweden. Die van vorig jaar was ook spectaculair en staat nog als afbeelding op mijn bureaublad.

Als we morgenochtend wakker worden hebben we vele zeemijlen afgelegd en zullen we Finland kunnen aanschouwen.