Een lesje geschiedenis

De bezienswaardigheden die we vandaag willen bezoeken liggen in eerste instantie naast weg [2]. We beginnen in Bomarsund.
In 1809 werd Åland onderdeel van het Russische rijk. Daarvoor behoorde het, samen met het vaste land van Finland tot het Zweedse koninkrijk. Fort ‘Bomarsund’ werd gebouwd door de Russen als verdedigingswerk en was het grootste bouwwerk op het eiland. Het fort belichaamde niet alleen de aanwezigheid van de Russen op het eiland. Het beïnvloedde ook de aard van het eiland. Van een bevolking met vissers, boeren en handelaars werd het een vooruitgeschoven militaire post van Rusland; met alle activiteiten die daarbij horen.
Er werd ongeveer 45 jaar gebouwd aan dit enorme fort. Tijdens de oorlog van 1854 – ’56 tussen Rusland en de geallieerde troepen van Frankrijk, Groot-Brittannië en Turkije (onderdeel van de Krimoorlog) werd het fort veroverd en vernietigd. Rusland werd na de nederlaag onder andere gedwongen om Åland te demilitariseren.
Het fort werd niet meer opgebouwd. De ruïnes geven heden ten dage nog een goede indruk van de omvang van het bouwwerk. Als we er rond lopen, zien we niet alleen de strategische ligging, maar ook het fraaie uitzicht naar twee kanten over het water.

Terug rijdend richting Mariehamn bezoeken we de kerk van Sund, gewijd aan Johannes de Doper. Het is de grootste kerk op Åland en dateert van eind 13e / begin 14e eeuw. Het interieur van de kerk is blauw met wit. Het houten paneel op het altaar is voorzien van kleurige mensfiguurtjes rondom Maria. De miniatuurscheepjes aan het plafond zijn kenmerkend voor een bevolking van visserlui. Niet geheel ongebruikelijk op een eiland.
Op de muur zijn delen van originele schilderingen te zien.

Vlakbij staat ‘Kastelholm’, dat uit dezelfde periode stamt. Het slot wordt voor het eerst genoemd in 1388 en heeft een roemruchte geschiedenis, met veldslagen, veroveringen en branden. En Koning Erik XIV en zijn vrouw Catharina werden er gevangen gezet.
Sinds de 19e eeuw heeft het kasteel restauraties ondergaan en dient het nu als museum.
In het naastgelegen openluchtmuseum ‘Jan Kårlsgardens’ staan verscheidene traditionele woningen, schuren, werkplaatsen en molens. Het gevangenismuseum dat er is gevestigd hebben wij niet bezocht.

Rond een uur of drie rijden we richting de uitkijktoren op de punt van Finström. Het is vanaf de parkeerplaats eerst al een klein stukje klauteren naar het naastgelegen café ‘Uffe på berget’. Op dat punt heb je al een mooi uitzicht over de omgeving. Voor € 2,00 mag je door de achterdeur van het café heen naar de toren lopen. Na 120 treden, zo’n 35 meter hoogte, wordt het uitzicht nog weidser.

We hebben geen onderdak meer en moeten onze tijd tot een uur of zeven nog vol zien te krijgen. We kunnen wel in de lobby van het hotel rondhangen, maar met het mooie weer van vandaag blijven we liever nog even buiten. Daarom rijden we binnendoor naar de [1] om de kerk van Eckerö te bekijken. De stenen kerk in Kyrkoby dateert uit het begin van de 14e eeuw. De kleine kerkklok is de oudste van Finland.

Rond half zes zijn we terug in het hotel. Fons duikt nog even illegaal de sauna in tot zes uur.
Om zeven uur hebben we gereserveerd in restaurant Kvarter5, dat in het hotel is gevestigd. Voor de laatste keer, op niveau, dineren in Finland voordat we de terugreis aanvangen.
Daarna brengen we de resterende tijd in de lobby door met schrijven, tv kijken (lang leve BVN!) en lezen.

Uiterlijk 23:00 uur moeten we inchecken voor de overtocht van Åland naar Helsinki.
De vertrektijd van de Silja Symphony staat gepland op 23:55 uur, de verwachte aankomsttijd 9:55 uur. Daarna hebben we een paar uurtjes de tijd om in Helsinki door te brengen, alvorens we in de loop van de middag moeten inschepen in Vuosaari voor de overtocht naar Travemünde. Na 29 uur varen hopen we daar op woensdagavond aan te komen.
De volgende twee dagen bestaan dus voornamelijk uit varen. Schip ahoy!