Dagje aan zee

De laatste dag van ons verblijf in Rome. We hebben besloten een dagje te relaxen, voordat we terug naar huis gaan. Na een uitgebreid ontbijt in het barretje om de hoek (denk: croissant + thee) nemen we de metro naar Termini.

Fons heeft het geluk opnieuw uitverkoren te zijn.
Als we door het gangetje tussen de twee perrons lopen, ziet hij drie meisjes staan. Niet dezelfde grietjes als afgelopen zaterdag, maar ze zouden zomaar familie kunnen zijn. Klein van stuk, rap en dezelfde brutale uitstraling. Zij zien Fons ook en overleggen snel met elkaar en volgen hem parallel over het perron. Zodra Fons het perron opstapt, klampen ze hem aan en vragen of hij naar Termini gaat. Fons wordt heel boos en roept een paar keer “No way!” Met andere woorden: “Heb het lef eens!” Zij stappen snel in de metro, die op het punt van vertrekken staat. Iedere drie minuten komt er een metro; wij nemen de volgende wel.
Tip: stap helemaal voor of achter in de metro. Daar is het niet zo druk.

Wanneer we op station Termini door de catacomben van de metro naar de trein lopen, is er een ander groepje van vier jongedames actief. Zij hebben twee mannen belaagd, die zich gelukkig ook niet hebben laten foppen. Ze hebben een van de meisjes vast en pakken zelfs een telefoon van haar af. Als zij die uiteindelijk terug heeft, focussen ze zich snel op nieuwe slachtoffers. Ze splitsen op en twee van hen komen gezellig bij ons op de roltrap staan. Dan doen wij even heel lelijk in het kwadraat. Diverse omstanders laten hun goedkeuring blijken. Ook Italianen zijn dat gejat beu.

Om 10:42uur stappen we in de trein met eindbestemming Civitavecchia. Bij het kustplaatsje Santa Marinella stappen we uit. We hebben ietwat vertraging, maar de reis duurt net geen uur. Binnen vijf minuten staan we op de boulevard waar we uitzicht hebben op het drukke strand. Afrikaanse mannen proberen op het strand de duvel en z’n ouwe moer te verkopen. Kleedjes, handdoeken, hoedjes, zonnebrillen, tassen, kleding. Zo te zien kunnen ze weinig slijten aan de strandgangers.

Op het eerste het beste terras zoeken we een plekje onder de parasol. We nemen een kop thee met iets lekkers erbij, om onze trouwdag te vieren. En nog een drankje er achteraan, want we hoeven niets vandaag. Na een tijdje lopen we de boulevard af en door het dorpje naar het haventje verderop. Daar lunchen we bij een van de restaurantjes. We zitten daar blijkbaar te lang zonder na de maaltijd nog iets te gebruiken. De rekening wordt ons onder de neus gehouden; we betalen en gaan terug naar de boulevard.

Bij het barretje waar we vanmorgen gezeten hebben nemen we een ijsje. En eigenlijk willen we er dan ook nog iets drinken. Maar er wordt ons al snel duidelijk gemaakt dat wij niet met het ijsje, wat we net binnen gekocht hebben, op het terras mogen zitten, zonder daarvoor extra te betalen.
We eten rustig ons ijsje op en vertrekken zonder nog iets anders te gebruiken. Pfff!

Om 15:59 uur kunnen we de trein naar Rome Termini nemen. Zowel vanmorgen als vanmiddag hebben we netjes onze tickets gevalideerd bij de ‘green machine’. En wat denk je … geen controle!
Deze rit duurt 1 uur en 20 minuten. Bij een van de stations moeten we even wachten op de expresstrein die ons passeerd, maar dat rechtvaardigt geen 20 minuten extra. Ook hier in Italië zijn de spoorwegen ondoorgrondelijk.

Als we een paar stations zijn gepasseerd stapt een Roma familie in. Met veel bombarie zoeken ze een plekje voor oma, jengelende baby’s en slaperige pubers.
Zo te zien hebben ze allemaal een chronisch slaapgebrek, de een zit nog harder te gapen dan de ander. Gelukkig vallen ze bijna allemaal in slaap. Dat brengt de rust een beetje terug in de coupé.

Tegen zessen zijn we terug in de B&B. Even een uurtje languit, voordat we ons laatste avondmaal nuttigen. Gisteravond hebben we bij Trattoria Pizzeria Vecchia gelijk gereserveerd voor vanavond.
We zien dat velen worden weggestuurd, omdat het vol is en er nog reserveringen geboekt staan. Ze mogen het rond een uur of negen / half tien vanavond nog eens proberen.
Mocht je ooit in de buurt zijn: het is echt een aanrader! Reserveren is wel aanbevolen. Het ligt op de hoek van de Via Ferruccio met de Via Buonarroti in de wijk Esquilino.

Als laatste vandaag de tassen pakken en mijn blog bijwerken. Morgenochtend om kwart voor zeven moeten we klaar staan voor de shuttle, die ons naar het vliegveld brengt. Niet vergeten de wekker te zetten, anders hebben we een klein probleempje morgenochtend.