Il Papa
Door: Jeanette
Blijf op de hoogte en volg Jeanette
18 Juni 2017 | Italië, Rome
Als goed katholiek en protestantse gaan we op zondag naar de kerk. Ahum … in dit geval dan. De paus verschijnt op zondag om twaalf uur (het angelus) op het balkon voor een kleine overdenking. Het is niet het balkon dat bij hoogtijdagen gebruikt wordt, maar een klein balkonnetje op de bovenste verdieping van het Vaticaan. Vanaf het plein gezien rechts van de Sint-Pieter. Dat is zo ver weg, dat ik hem op de film niet eens terug zie. Maar dat doet er voor de beminde gelovigen niet toe: hij wordt met gejuich ontvangen. Aan het einde worden nog een aantal groepen persoonlijk begroet en na twaalf minuten gaat ieder weer zijns weegs.
Wij stromen met de meute mee de Via della Conciliazione op: de brede straat die vanaf het Sint-Pietersplein naar het Castel Sant’Angelo loopt. Over de Ponte Sant’Angelo steken we de rivier de Tevere over. Dan is de grootste drukte al weer verdwenen.
Na de lunch lopen we via de Via Giulia en de Via di Monserrato naar het Piazza Farnese en het Piazza Campo Dei Fiori. Ondanks dat het laatste plein bloemenveld betekent, staan er maar twee kraampjes met bloemen. Voor de rest veel etenswaren: pasta in allerlei soorten en maten, kruidenmengsels, pesto’s, oliën, fruit en de nodige prullaria. Daaromheen vele restaurantjes en terrasjes.
Door naar het Piazza Navona. In de grote fontein die hier staat werd de vierde kardinaal uit ‘Het Bernini Mysterie’ vermoord. Kijk je er toch met andere ogen naar ;-) Het grote rechthoekige plein was in de klassieke oudheid een atletiekbaan.
Omdat we toch in de buurt zijn, vereren we het Pantheon ook met een bezoekje. Oorspronkelijk gebouwd als ‘tempel voor alle goden’, maar sinds de middeleeuwen in gebruik als basiliek: Basilica Santa Maria ad Martyres. De hoogte van de koepel is gelijk aan de diameter: 43,3 meter. Het enige licht valt binnen door de oculus, het gat bovenin het dak. Verschillende koningen liggen hier begraven, maar bijvoorbeeld ook de bekende schilder Rafaël.
Het lijkt niet alsof je een kerk binnenloopt, dus is er geen gewijde stemming zoals normaal wel gebruikelijk is. Constant wordt er verzocht om stilte, in verschillende talen. Maar alleen het universele “sssssst” werkt; voor een paar seconden dan toch.
We weten nu waar de meest befaamde ijssalon van Rome zit: Giolitti (sinds 1900) - Via degli Uffici del Vicario 40. Met een ijsje in de hand lopen we naar de Fontana di Trevi. Ook hier zijn we eerder deze week al op de fiets langs geweest. Maar vandaag is het er net zo’n gekkenhuis. Politieagenten die constant op fluitjes blazen omdat je niet met je handen in het water mag en niet op de rand mag zitten.
Via metrohalte Barberini stappen we weer op lijn A tot aan het Piazza Vittorio Emanuele II. In de Via Merulana aangekomen is de hele straat ‘schoongeveegd’: er staat geen enkele auto meer geparkeerd. Er was een parkeerverbod uitgevaardigd i.v.m. de processie van vanavond. Toen wij vanmorgen op pad gingen, werden de wagens die er nog stonden vakkundig weggesleept.
Alle winkels bij ons in de straat zijn dicht. In het restaurantje tegen over ons kunnen we wat eten. De andere restaurants zijn gesloten.
De hele straat is afgezet met hekken en lint. Politieagenten en carabinieri op alle straathoeken. Mannen in zwarte pakken verzamelen op straat; zij vormen later een soort erehaag langs de route van de processie en zijn extra ordebewakers.
Wij horen al een paar dagen van Nancy, de poetsvrouw, dat er vanavond een processie is. De paus riep vanmorgen ook op om de feestdag ‘Corpus Christi’ te eren en de mis en/of de processie bij te wonen. We proberen uit te vogelen wanneer de processie begint: 19:00 – 20:00 – 21:00 uur. De antwoorden die we krijgen komen niet echt overeen.
Via de speakers die in de straat zijn opgehangen horen we wanneer de mis begint. We horen de paus spreken, er zijn gebeden en gezangen. Aan de kant van de straat zingen we het ‘Credo’ zachtjes mee. Ik ken het niet woordelijk uit mijn hoofd, maar kom toch een heel eind. Dankzij mijn lidmaatschap van het Vessems dameskoor! Maar de Nederlandse (protestantse) geloofsbelijdenis ken ik natuurlijk van buiten. En die wijkt niet heel veel af van de katholieke versie.
Wanneer de mis is afgelopen begint de processie: allerlei groepen, leken en geestelijken, jong en oud. In paars habijt, bruine pij of zwart pak, in bruidsjurkjes of riddermantel. Het is een bonte stoet die voorbij trekt. Het baldakijn met daaronder de heilige afbeelding wordt voorafgegaan door bisschoppen en kardinalen. Er wordt kwistig met wierook geslingerd.
Wij hadden gehoord dat de paus zou deelnemen aan de processie. Maar dan heeft hij zich goed vermomd; wij kunnen hem niet ontdekken. We zullen het wel verkeerd begrepen hebben.
De stoet wordt aangevuld met de toeschouwers van de mis en mensen die langs de kant staan te kijken. Er wordt volop meegezongen met de liederen die nog steeds door de speakers klinken. Velen dragen een kaarsje mee.
Er van uitgaande dat ook wij de pauselijke zege hebben ontvangen, kunnen we rustig gaan slapen.
Wij stromen met de meute mee de Via della Conciliazione op: de brede straat die vanaf het Sint-Pietersplein naar het Castel Sant’Angelo loopt. Over de Ponte Sant’Angelo steken we de rivier de Tevere over. Dan is de grootste drukte al weer verdwenen.
Na de lunch lopen we via de Via Giulia en de Via di Monserrato naar het Piazza Farnese en het Piazza Campo Dei Fiori. Ondanks dat het laatste plein bloemenveld betekent, staan er maar twee kraampjes met bloemen. Voor de rest veel etenswaren: pasta in allerlei soorten en maten, kruidenmengsels, pesto’s, oliën, fruit en de nodige prullaria. Daaromheen vele restaurantjes en terrasjes.
Door naar het Piazza Navona. In de grote fontein die hier staat werd de vierde kardinaal uit ‘Het Bernini Mysterie’ vermoord. Kijk je er toch met andere ogen naar ;-) Het grote rechthoekige plein was in de klassieke oudheid een atletiekbaan.
Omdat we toch in de buurt zijn, vereren we het Pantheon ook met een bezoekje. Oorspronkelijk gebouwd als ‘tempel voor alle goden’, maar sinds de middeleeuwen in gebruik als basiliek: Basilica Santa Maria ad Martyres. De hoogte van de koepel is gelijk aan de diameter: 43,3 meter. Het enige licht valt binnen door de oculus, het gat bovenin het dak. Verschillende koningen liggen hier begraven, maar bijvoorbeeld ook de bekende schilder Rafaël.
Het lijkt niet alsof je een kerk binnenloopt, dus is er geen gewijde stemming zoals normaal wel gebruikelijk is. Constant wordt er verzocht om stilte, in verschillende talen. Maar alleen het universele “sssssst” werkt; voor een paar seconden dan toch.
We weten nu waar de meest befaamde ijssalon van Rome zit: Giolitti (sinds 1900) - Via degli Uffici del Vicario 40. Met een ijsje in de hand lopen we naar de Fontana di Trevi. Ook hier zijn we eerder deze week al op de fiets langs geweest. Maar vandaag is het er net zo’n gekkenhuis. Politieagenten die constant op fluitjes blazen omdat je niet met je handen in het water mag en niet op de rand mag zitten.
Via metrohalte Barberini stappen we weer op lijn A tot aan het Piazza Vittorio Emanuele II. In de Via Merulana aangekomen is de hele straat ‘schoongeveegd’: er staat geen enkele auto meer geparkeerd. Er was een parkeerverbod uitgevaardigd i.v.m. de processie van vanavond. Toen wij vanmorgen op pad gingen, werden de wagens die er nog stonden vakkundig weggesleept.
Alle winkels bij ons in de straat zijn dicht. In het restaurantje tegen over ons kunnen we wat eten. De andere restaurants zijn gesloten.
De hele straat is afgezet met hekken en lint. Politieagenten en carabinieri op alle straathoeken. Mannen in zwarte pakken verzamelen op straat; zij vormen later een soort erehaag langs de route van de processie en zijn extra ordebewakers.
Wij horen al een paar dagen van Nancy, de poetsvrouw, dat er vanavond een processie is. De paus riep vanmorgen ook op om de feestdag ‘Corpus Christi’ te eren en de mis en/of de processie bij te wonen. We proberen uit te vogelen wanneer de processie begint: 19:00 – 20:00 – 21:00 uur. De antwoorden die we krijgen komen niet echt overeen.
Via de speakers die in de straat zijn opgehangen horen we wanneer de mis begint. We horen de paus spreken, er zijn gebeden en gezangen. Aan de kant van de straat zingen we het ‘Credo’ zachtjes mee. Ik ken het niet woordelijk uit mijn hoofd, maar kom toch een heel eind. Dankzij mijn lidmaatschap van het Vessems dameskoor! Maar de Nederlandse (protestantse) geloofsbelijdenis ken ik natuurlijk van buiten. En die wijkt niet heel veel af van de katholieke versie.
Wanneer de mis is afgelopen begint de processie: allerlei groepen, leken en geestelijken, jong en oud. In paars habijt, bruine pij of zwart pak, in bruidsjurkjes of riddermantel. Het is een bonte stoet die voorbij trekt. Het baldakijn met daaronder de heilige afbeelding wordt voorafgegaan door bisschoppen en kardinalen. Er wordt kwistig met wierook geslingerd.
Wij hadden gehoord dat de paus zou deelnemen aan de processie. Maar dan heeft hij zich goed vermomd; wij kunnen hem niet ontdekken. We zullen het wel verkeerd begrepen hebben.
De stoet wordt aangevuld met de toeschouwers van de mis en mensen die langs de kant staan te kijken. Er wordt volop meegezongen met de liederen die nog steeds door de speakers klinken. Velen dragen een kaarsje mee.
Er van uitgaande dat ook wij de pauselijke zege hebben ontvangen, kunnen we rustig gaan slapen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
