De Stille Stad

De grijze wolken zijn opgetrokken: een vrolijk zonnetje straalt ons ’s morgens tegemoet. De regencapes die we gisteren hard nodig hadden zijn opgedroogd en kunnen weer in de rugzak. Want … je weet maar nooit. Voor vandaag beloven de weergoden zo’n 30°C.

Na de gebruikelijke ochtendrituelen stappen we in ons Fordje om koers te zetten naar Mdina en Rabat. Dat is maar een kippeneindje: ca. 11 kilometer. Van veraf zie je de kathedraal al hoog boven zijn omgeving uitsteken.
Mdina (de stille stad) is de vroegere hoofdstad van Malta. Door de eerste bewoners gebouwd in de bronstijd op een strategische plek aan de rand van het Dingliplateau. Hierna streken de zeevarende Foeniciërs hier neer, gevolgd door Romeinen, Arabieren, Normandiërs, Hohenstaufen en Spanjaarden. De Osmanen wisten ze op heldhaftige wijze af te slaan.
Toen de johannieterorde zich in 1530 op Malta vestigde, kozen de ridders in eerste instantie Mdina uit als hoofdzetel voor hun orde. Maar vanwege hun vloot leek het beter om direct aan zee te zitten. Daarom verhuisden ze naar de Grand Harbour en is nu Valletta de hoofdstad van het eiland.

De bewoners van Mdina hadden vanaf de hoge stadsmuren een goed zicht op al die volken die kwamen en gingen. Vanaf de bastions zal menige kogel (en andere ongerechtigheid) zijn neergedaald op vijandige troepen. Binnen de stadsmuren heerst nog een bijzondere sfeer. Verschillende kerken, een klooster, stadsvilla’s en pleintjes laten nog een beetje zien hoe het er hier vroeger uitzag. Jammer dat de ommuurde stad niet autovrij is. Maar het is dan ook een stad waarin gewoond en gewerkt wordt en we willen tenslotte allemaal voor onze eigen voordeur kunnen parkeren.
Wij bezoeken de St. Peter and Paul’s Cathedral, het Cathedral Museum en het Palazzo De Piro (waar we niet verder komen dan de begane grond omdat het eigenlijk al gesloten is) in Mdina.
Op zijn tijd een terrasje, w.o. de befaamde Fontanella Tea Gardens op de stadsmuur met een mooi uitzicht over de wijde omgeving.
In Rabat, wat er tegen aan ligt maar niet ommuurd is, nemen we een kijkje in de St. Paul’s Church. In eerste instantie is de kerk gesloten, maar ons wordt verteld dat we er om vier uur in kunnen. Er blijkt dan een mis aan de gang te zijn, die druk wordt bezocht. Rest ons niets anders dan om een hoekje te kijken en stilletjes wat plaatjes te schieten.

De middag is al een flink eind gevorderd als we terug rijden naar ons hotel in Qawra. Even relaxen en een cooling down, voordat we rond een uur of acht naar de boulevard lopen voor ons avondeten en de ondergaande zon.